LIKDOORNS
Een likdoorn, ook wel eksteroog genoemd, is een pijnlijke eeltplek die naar binnen is gegroeid. Een likdoorn wordt vooral aangetroffen op de voeten en tussen de tenen. Ook op andere plekken, zoals op de handpalmen, kunnen echter likdoorns ontstaan. Het centrum van de likdoorn is vaak het meest pijnlijk. Hier hopen zich dode huidcellen op die voor extra druk zorgen. Het centrum kan zich langzaam vergroten.
Behandeling
Een likdoorn kan op verschillende manieren behandeld worden. Het type behandeling wordt onder andere bepaald op basis van het type likdoorn. Sommige likdoorns zijn groot en zitten diep, andere zijn meer oppervlakkig en niet al te groot.
De behandeling van likdoorns wordt grotendeels bepaald op basis van type likdoorn. We kunnen de volgende typen likdoorns onderscheiden:
Normale likdoorn:
Een harde likdoorn, vaak op voeten of handen.
Weke likdoorn:
Vaak tussen de tenen. Pijnlijk door een constante druk erop.
Zaad likdoorn:
Een relatief kleine en compacte likdoorn. Er is geen druk of wrijving voor dit type likdoorn nodig om te ontstaan. Vaak is een zaadlikdoorn pijnloos en veroorzaakt nauwelijks klachten.
Vasculaire likdoorn:
Een likdoorn waar bloedvaten in zijn gegroeid. Dit maakt wegsnijden veel lastiger.
Neurovasculaire likdoorn:
Vergelijkbaar met een vasculaire likdoorn. Een neurovasculaire likdoorn heeft naast ingroei van bloedvaten ook ingroei van zenuwuiteinden. Dit maakt de likdoorn erg pijnlijk en nog lastiger te verwijderen.
Het mag duidelijk zijn dat de behandeling van vasculaire- en neurovasculaire likdoorns doorgaans het lastigst is. De pedicure kan ook deze types echter goed verwijderen. Wel kan het herstel soms langer duren door de aanwezigheid van de bloedvaatjes en zenuwen.
LIKDOORNS
Een likdoorn, ook wel eksteroog genoemd, is een pijnlijke eeltplek die naar binnen is gegroeid. Een likdoorn wordt vooral aangetroffen op de voeten en tussen de tenen. Ook op andere plekken, zoals op de handpalmen, kunnen echter likdoorns ontstaan.
Het centrum van de likdoorn is vaak het meest pijnlijk. Hier hopen zich dode huidcellen op die voor extra druk zorgen. Het centrum kan zich langzaam vergroten.
Behandeling
Een likdoorn kan op verschillende manieren behandeld worden. Het type behandeling wordt onder andere bepaald op basis van het type likdoorn. Sommige likdoorns zijn groot en zitten diep, andere zijn meer oppervlakkig en niet al te groot.
De behandeling van likdoorns wordt grotendeels bepaald op basis van type likdoorn. We kunnen de volgende typen likdoorns onderscheiden:
Normale likdoorn:
Een harde likdoorn, vaak op voeten of handen.
Weke likdoorn:
Vaak tussen de tenen. Pijnlijk door een constante druk erop.
Zaad likdoorn:
Een relatief kleine en compacte likdoorn. Er is geen druk of wrijving voor dit type likdoorn nodig om te ontstaan. Vaak is een zaadlikdoorn pijnloos en veroorzaakt nauwelijks klachten.
Vasculaire likdoorn:
Een likdoorn waar bloedvaten in zijn gegroeid. Dit maakt wegsnijden veel lastiger.
Neurovasculaire likdoorn:
Vergelijkbaar met een vasculaire likdoorn. Een neurovasculaire likdoorn heeft naast ingroei van bloedvaten ook ingroei van zenuwuiteinden. Dit maakt de likdoorn erg pijnlijk en nog lastiger te verwijderen.
Het mag duidelijk zijn dat de behandeling van vasculaire- en neurovasculaire likdoorns doorgaans het lastigst is. De pedicure kan ook deze types echter goed verwijderen. Wel kan het herstel soms langer duren door de aanwezigheid van de bloedvaatjes en zenuwen.
Pedicure & nailcare
